وارش اسپرت – تارنمای هواداران داماش گیلان: همین که پلک روی پلک گذاشتیم و برداشتیم بوی نارنج و ترنج ، دفترچه خاطراتمان را پر کرد و ماهی های قرمز با طنازی در تنگ بلورین عاشقی ، شمیم هزار دریا را جستجو کردند. آری! ساعت های دیواری بی رحم تر از آن بودند که لحظه ای توقف کنند و برای پاییز و زمستان دست تکان دهند!
صدای خمیازه درختان تازه بیدار شده و شکسته شدن سکوت زمین و لحظه دعا ؛ انگار آسمان کوتاه و خانه خدا نزدیک تر است، انگار گرمی نفس فرشتگان را حس میکنیم. تمام ستارگان شادند و مسرور ، چون زمین با همه اضافه وزنش بالاخره به پایانِ خط رسید…
در این سیصد و شصت و پنج روز که آفتاب و مهتاب را سوار بر اسب زمان طی کردیم ، حال و هوای ساکنان "جهنم سبز عضدی" پر بود از غریبی و غربت ؛ سال استرس ، سال اشک ، سال روزهای دراز و استقامت های کم بزرگانی که چشم امید داماشی ها به آنها بود! و نجواهایی که در گوش هم ، هر چند خسته اما امیدوار می گفتند : "تا شقـــایق هست ، زندگـــی باید کرد…"
آتش پاره های شیدای سرزمین باران ، فرزندان دیار گیل و دیلم و همخون مجاهد بزرگ جنگلهای گیلان ،در سخت ترین لحظات پرچم زیبای تیم محبوب استان و شهرشان را بر دوش و دست هرچند خسته خود به اهتزار در می آورند تا مبادا خیالی خام در سری پرورده شود. نگاه پرحادثه آنها ،اهل زانو زدن نیست و این سرمایه ، عامل بودن و ماندن آنها ست…
هر چند زبان عاجز است از گفتن و قلم از نوشتن همه دل گفته های عاشقانه این عاشقان بی ادعا اما با همه دشواری گاهی باید واژه ها را شکست ، در سالی که گذشت ، همچون همیشه رها نبودیم ، گاهی "من" شدیم و "ما" را به فراموشی سپردیم ، گاهی همزبانی را به همدلی ترجیح دادیم ، گاهی رنجاندیم و رنجیدیم، گاهی حتی بی اراده لبخند رضایت بر لبان بدخواهان "داماش" نشاندیم ،برای همدلی و با هم بودن کمتر وقت گذاشتیم ،خودمانی تر بگویم : "مثل همیشه دامـــاشی نبودیم"…
در سال جدید هر کس که ذره ای خود را مدیون این دیار و سرزمین میداند ، بزرگ و کوچک ، مدیر و مربی و بازیکن و هوادار همه و همه ، بیاییم برخی از دقایق گذشته را دور بریزیم و حریم یکدیگر را محترم تر بدانیم و داماش شهرمان را بیشتر مهربانی کنیم. احساسهای خورشیدی مان را به هم ، بیامیزیم و دست در دست هم ، نگاه در نگاه هم ، شانه به شانه هم ، پیوسته و بی توقف بدویم تا آن سوی افق های روشن عشق مشترکمان : "دامـــاش"…
ای کسی که عقربه ها را میگردانی و حال و سال را جابجا می کنی و آیه های مهربانت را روبرویمان قرار می دهی ، درون بشقاب قلب ما ، سبزه ، سبز کن و لباس چروکیده روحمان را عوض نما ؛ ما نمی دانیم بهترین چیست اما تو خود بر حال و دل عاشق ما آگاهی؛ بهترینها را بر ما لطف بنما …
نگارنده: حسین خرمی
منبع: www.varesh-sport.com
وارش اسپرت – تارنمای هواداران داماش گیلان
ثبت ديدگاه