مهاجم رضوانشهری داماش، بعد از گذشت هفت سال بار دیگر پیراهن لاجوردی های شهر باران را بر تن کرد. یک فصل سرشار از خاطره در داماش و تشویق های هواداران رشتی که با واویلا گفتن های خود او را تهییج می کردند را از مهمترین دلایل بازگشتش به جمع داماشی ها عنوان می کند و گفته که می خواهد با پیراهن این این تیم از فوتبال خداحافظی کند.
محمد غلامی در مصاحبه اختصاصی با وارش اسپرت – تارنمای هواداران داماش گیلان، به شائبه های سال های اخیر در خصوص خودش پاسخ داد. مشروح این گفتگوی جالب را در ادامه مشاهده می کنید…

 

varesh-sport.com: بعد از هشت سال به داماش برگشتی. چه شد که آمدی؟

من دوستان زیادی را در اینجا دارم و همواره دورادور پیگیر بازی های داماش بودم. یک سالی که در داماش بودم، از جمله خاطرات بسیار خوب من در زندگی ام بود و دوست داشتم روزی دوباره به این تیم برگردم.

البته در قشقایی هم که بودم هر وقت بحث داماش می شد، همه برای حضور در اینجا ابراز علاقه می‌کردند. با آقای ربیعی فر در تماس بودم و ایشان هم به من داماش را پیشنهاد دادند. راستش علاقمندم که خداحافظی ام از فوتبال با پیراهن داماش باشد.

 

varesh-sport.com: پس آمده ای که با داماش از فوتبال خداحافظی کنی؟

بله، صد درصد. چون آن یک سالی که برای این تیم بازی کردم به اندازه ده سال برایم خاطرات خوب داشت.

 

varesh-sport.com: البته این مسئله دو طرفه بود و هواداران هم خاطرات زیادی از تو داشتند و اینجا محبوب بودی. همین مسئله باعث شده بود که از جداییت ناراحت شوند.

زمانی که از استیل آذین به اینجا آمدم، چند روز اول یک مقدار به من سخت گذشت. چون قبل از آن در ملوان بازی می کردم. اما کم کم که کارها روی روال رفت و گلزنی هایم هم شروع شد، واقعا خاطرات فوق العاده ای داشتم و من فکر نمی کنم هیچوقت آن داماش تکرار شدنی باشد. همیشه هم از این موضوع یاد می کنم. امیدوارم تا زمانی که برای داماش بازی می کنم بتوانم با تمام جان و توانم در خدمت تیم باشم. هواداران خوب داماش هم آن سالی که به این تیم آمدم، خیلی به من کمک کردند و آن واویلا محمد غلامی گفتن ها هیچوقت فراموشم نشده و‌نمی شود. بعضی وقت ها که داماشی های اصیل من را در شهر می بینند از آن وقت ها و شعارها یاد می کنند. زمانش مشخص نیست که کی باشد، اما امیدوارم خداحافظی خیلی خوبی را از فوتبال با داماش تجربه کنم. هنوز خدا به من توان داده است و امیدوارم که بتوانم شادی های خوبی را برای طرفداران داماش رقم بزنم.

 

varesh-sport.com: قبول داری آن سال که به نوعی یک تیم کهکشانی داشتیم، اگر آن مشکلات مالکیتی و مالی رقم نمی خورد تیم می توانست حتی به سهمیه آسیایی برسد؟

بله، صد در صد. تیم ما در فصل ۹۱-۱۳۹۰ فوق العاده بود. ذخیره تیم ما علیرضا جهانبخش بود که الان می بینید در چه سطحی بازی می کند. میلاد زنیدپور که هنوز هم با او در تماس هستم و اینجا را دوست دارد. یا خود علی جهانبخش هنوز در مورد داماش صحبت می کند، پس او هم می داند که داماش یک جذابیت خاصی دارد. الان هم خیلی ها هستند که دوست دارند در تیم داماش باشند.

 

varesh-sport.com: همیشه در طول سالیان بازی در فوتبال، سایه ملوان بالای سرت بوده و این موضوع یک سری شایعات را هم برایت داشته است. در این مورد خودت چه فکر می کنی و چه توضیحی داری؟

من کلا آدم رکی هستم و شاید دیگران بعضا حرف هایم را حاشیه دار بدانند اما من هیچ وقت بدنبال حاشیه نیستم. بله من از چوکا شروع کردم و از آنجا به ملوان آمدم و آقای نصرت ایراندوست هم برای من زحمات زیادی کشیدند. چهارسال در ملوان بودم و بازی های بسیار خوبی را هم برایشان انجام دادم.

به هر حال من مدیون ملوان بودم، چون این تیم سکوی پرتاب من بوده تا به تیم های دیگر بروم و این یک حقیقت است. اما من برای هر تیمی که بازی کرده ام با جان و دلم بوده است. من از داماش به سپاهان رفتم و پس اینجا خوب بودم که تیم های دیگری چون سپاهان و پرسپولیس و… دنبال من بودند. این همیشه در ذهنم هست که چقدر بازیکنان و هواداران داماش کمکم کردند تا من روند خوبی را داشته باشم.

در خصوص شائبه هایی که من در جلوی ملوان شل بازی می کنم یا انگیزه لازم را به خرج نمی دهم هم باید بگویم که واقعا هیچوقت چنین موضوعی نبوده است. مثلا وقتی در گلگهر بودم به ملوان گل زدم یا همینطور با سپیدرود.

شاید یک بخشی از سوال شما برگردد به بازی داماش و ملوان در آن فصل ۹۱-۹۰. همان موقع با تماشاگران که حرف زدم گفتم که من با داماش قرارداد حرفه ای بسته ام و اگر من کمی کم کاری کنم، آن نانی که برای خانواده ام می برم حلال نیست. من به این اعتقاد دارم و مطمئن باشید آن که در بازی قبل از ملوان سه کارته شدم یک اتفاق بود. البته متاسفانه همان شائبه ها شاید باعث شده بود که در بازی برگشت من در دقایق پایانی وارد میدان شدم. اما در همان دقایق پایانی هم یادتان هست که چقدر با انگیزه بازی کردم. دوست داشتم خودم را نشان بدهم و بگویم محمد غلامی در همه بازی ها تمام تلاشش را انجام می دهد.

 

varesh-sport.com: در سپاهان یک خوشحالی بعد از گل به داماش داشتی که خیلی به داماشی ها بر خورد. دلیلش چه بود؟

در آن بازی من و هادی عقیلی روی نیمکت بودیم، هادی به من‌ گفت تو امروز گل می زنی و اگر گل زدی جان مادرت سرت را باید ببری داخل برف. به جان بچه ام در آن لحظه هیچ فکری نداشتم و گلزنی کردم و آمدم لب خط که اگر در فیلم دقت کنید میبینید که هادی به من گفت بیا اینجا باید سرت را در برف ببری و قول گرفتم. من هم آن لحظه به چیزی فکر نکردم از خود بی خود شدم و اینکار را انجام دادم.

من هیچوقت به تیم حریف بی احترامی نمیکنم و حالا داماش که جای خود داشت و رفقایم در این تیم بازی می کردند. خدا شاهد است داستان به این شکل بود و هیچ قصد و غرضی در میان نبوده که بخواهم داماشی ها را ناراحت کنم.

 

varesh-sport.com: وقت جدایی از قشقایی و آمدن به داماش از ملوان هم پیشنهاد داشتی؟

من در قشقایی که بازی های خوبی انجام دادم، پژمان نوری و مازیار زارع به من گفتند رضایت نامه ات را بگیر و بیا ملوان و ما در انزلی به تو نیاز داریم. مردم انزلی هم چون من در ساحل قو زندگی می کنم به من لطف دارند و آن ها هم از من می خواستند که به آنجا بروم. البته خوب محمد احمدزاده سرمربی ملوان به نظر با سن من مشکل داشت و من هم به نظر او احترام می گذارم و حتی به آقا مازیار (ربیعی فر) هم گفتم اگر واقعا به من اعتقاد و اطمینان دارید من به داماش می آیم، چون دوست دارم بیایم و واقعا به این تیم کمک کنم. انصافا یکی در داماش و یکی هم در سپاهان واقعا روزها و خاطرات خوبی را پشت سر گذاشتم.

 

varesh-sport.com: در حال حاضر داماش در استادیوم سردار جنگل بازی می کند. چقدر استادیوم عضدی در خاطرات خوبت در سال ۹۰ نقش داشته است؟

ورزشگاه عضدی از معدود استادیوم هایی است که تماشاگران به زمین نزدیک هستند و کاملا به جریان بازی احاطه دارند. بازی در عضدی لذت خاصی را دارد و جو‌ تماشاگران نیز بیش از هر جایی بر روی بازی و بازیکنان تاثیرگذار است. از طرفی ورزشگاه هم داخل شهر است و سکوها پر می شود.
اما سردارجنگل هم با شهر فاصله دارد و‌هم سکوها از زمین فاصله زیادی دارند.

حتی اگر دقت کنید این قضیه در ورزشگاه انزلی هم وجود دارد و یک طرف سکو ندارد. شاید همین مسئله هم در نتایج آن تیم‌تاثیر گذاشته و آنجای جدول است.  مطمئن باشید اگر آن استادیوم (عضدی) درست شود، جایگاه داماش بسیار بالاتر خواهد بود.

 

varesh-sport.com: حتما از مشکلات داماش خبر داشتی و به اینجا آمدی. چطور به توافق رسیدی؟

مدیرعامل قشقایی به من پیشنهاد دادند که مبلغی بدهند تا در آنجا بمانم اما‌‌واقعا دیگر قصد ماندن نداشتم. برای من پول در اولویت نبود و حتی در جلسه ای که با آقای حاجی پور داشتم به او گفتم که برای من‌‌اولویت این است اول دیگر بازیکنان و نفرات پول بگیرند و من آخرین نفر پول میگیرم.

 

varesh-sport.com: این شرایط و مشکلات مالی را چطور ارزیابی می‌کنید؟

آقای حاجی پور دارد تمام تلاش خودش را می کند که بتواند پول به بازیکنان تزریق کند. حتی گویا آقای استاندار هم قرار است مساعدت کنند و پانصد میلیون در این هفته به تیم تزریق شود که جا دارد واقعا از ایشان تشکر می کنم.

مسلما این موضوع تاثیر خوبی بر روی تیم‌می گذارد. تمام بازیکنان فقط پنج درصد گرفته اند در حالی که تنها ۸-۷ بازی باقی مانده است. من واقعا این بازیکنان را تحسین می کنم. فکر کنید بازیکن دم عید هم پول نداشته باشد که هزینه پدر و مادر یا خانواده را بدهد. به هر حال قول داده اند و قرار است که در هفته آتی این مبلغ پرداخت شود.

 

varesh-sport.com: و اینکه بازیکنان هم در این شرایط مجددا آمدند…

بازیکنان خیلی بامعرفتی کرده اند که آمدند و از طرفی مسلما به این موضوع هم فکر می کنند که اگر ما سر تمرین و بازی نیایم، ممکن است در فصل آتی دچار مشکل شویم. به هر حال این ۸ بازی باقی مانده به خصوص برای بازیکنان جوان حائز اهمیت است و اگر بتوانند خوب کار کنند، می توانند در سال های بعد حضور و پیشرفت داشته باشند.

 

varesh-sport.com: شما در مدیریت امیرعابدینی در تیم داماش بودید و اکنون با مدیریت آقای حاجی پور در این تیم حضور دارید. آیا می توان مدیریت این دو را با هم مقایسه کرد؟ این دو دوره داماش چه تفاوتی با هم داشت؟

شرایط متفاوت است و نمی توان مقایسه داشت. آقای عابدینی مدیری با دانش و قوی‌بودند که سال ها در فوتبال حضور داشتند و از طرفی هم آقای حاجی پور هم با تمام توانش پشت داماش بوده است.
آقای عابدینی به هر حال سال ها در فوتبال بوده است و به همین دلیل ارتباطات کشوری و فوتبالی بسیاری با بالادستی ها داشته است و راحت تر می توانستند جذب اسپانسر داشته باشند.
حتما می دانید، آن سالی که من در داماش بودم، پیشنهادهایی از کشورهای عربی با رقم بالا هم داشتم، اما علاوه بر علاقه ای که به هر حال خود من هم برای حضور در رشت داشتم در واقع با صحبت هایی که بین آقای عابدینی و آقای هدایتی صورت پذیرفت و پول رضایتنامه ام پرداخت شد توانستم به داماش بیایم.
در آن سال ۳۵۰ میلیون از قراردادم باقی مانده بود اما به خاطر لذتی که از فوتبالم در داماش برده بودم آن را بخشیدم.

 

varesh-sport.com: این روزها بحث پیگیری لیگ های فوتبال ایران در دورانی که هنوز کرونا شیوع دارد مطرح است. نظرات متفاوتی در این خصوص مطرح می شود و برخی باشگاه های به خصوص لیگ برتری در مورد برگزاری ادامه رقابت ها معترض اند، شما در این مورد چه نظری دارید؟

به نظر من که این شرایط برای برگزاری لیگ خطرناک است. من از باشگاه بادران خبر دارم که ۱۵ نفر از اعضای این تیم نتیجه تست کرونا آنها مثبت شده است. حتی اگر یک نفر هم در جمعی کرونا داشته باشد، مسلما می تواند برای سایرین خطرساز باشد.
متاسفانه بسیاری از تیم ها امکانات لازم را برای کنترل  و مراقبت بهداشتی ندارند و بسیاری از موارد مبتدی مثل یک ماسک یا مایع ضدعفونی برای استفاده ندارند.
لیگ برتر ماجرایش فرق می کند اما اگر من تصمیم گیرنده بودم، به نظرم حداقل برگزاری لیگ یک ضرورت نداشت و می تواند برگزار نشود.

 

varesh-sport.com:  بعد از داماش به تیم های دیگری هم رفتی؛ جو هواداری داماش نسبت به مابقی تیم ها را چطور دیدی؟

ببینید در استادیوم های دیگر هم نمونه های خوب داریم اما جو هواداری داماش یک جنس و نوع دیگر است. پانصد نفر هم که یک جا جمع می شوند، انگار یک استادیوم صد هزارنفری دارد تشویق می کند و همیشه این صحبتی است که با دوستان دیگر داریم.

 

varesh-sport.com: شما رضوانشهری هستی و این درست است که رضوانشهری ها به انزلی بیشتر از رشت تمایل دارند؟

من‌فکر می کنم آنها همه تیم های گیلان را دوست داشته باشند. و‌البته بازیکنانی که از این شهر رشد می کنند. بنابراین مطمئنا هر جا که بازیکنان یا استعدادهایشان باشد را تشویق می کنند.

 

varesh-sport.com: و حرف پایانی؟

در این مدت همیشه پیگیر نتایج داماش از طریق سایت وارش اسپرت بودم و در تلگرام هم گزارش بازی و‌اتفاقات را میخواندم.

داماش الان داماش سابق نیست. آن داماش همه نوع امکاناتی داشت اما خب الان شرایط خیلی سخت شده است و واقعا بچه ها دارند اذیت می شوند.‌ اگر آن امکانات را الان داشتیم شما شک نکنید که داماش برای لیگ برتر و رتبه اول و دوم می جنگید.

 

 

مصاحبه: مهرداد ثابت – مازیار اصغرزاده

منبع: www.varesh-sport.com

وارش اسپرت – تارنمای هواداران داماش گیلان