وارش اسپرت – تارنمای هواداران داماش گیلان : از همان روزهای پیش از شروع فصل وبا توجه به مباحث نقل انتقالات و مالکیت باشگاه فشارهایی زیادی به تیم وارد شد ، پیش بینی روزهای سخت در فصل جاری کار چندان سختی نبود؛ فصلی که همراه شده است با سقوط چهار و نیم تیم به لیگ دسته اول…
داماش در ابتدای فصل یک تیم متوسط نشان داد و گهگاهی هم نتایج اسف باری را به دست آورد.این تیم داماش در هفته های پایانی نیم فصل اول نوید روزهای خوبی را برای پسران باران می داد، اما به یکباره همه چیز و شاید همه کس دست به دست هم دادند تا نتایج یکی پس از دیگری نا امید کننده تر شود!
داماش خوب بازی کرد ، مالکیت توپ را در اختیار داشت ، موقعیت های فراوانی را هم مهیا می کرد… اما نمی برد!
اگر به بازی های قبلی دقت کنیم این ناکامی ها را به سه دلیل می توان مرتبط ساخت که در ادامه و به صورت جداگانه و مفصل آن را واکاوی می کنیم…
به ادامه مطلب مراجعه فرمائید
*کمیته داورانی که کمر همت برای ضربه زدن به داماش بسته است!
وقتی بحث داوری به میان می آید ، بهانه ها و حرف های کلیشه ای از پیش تعیین شده ی فدراسیون نشینان را می شنویم. حرف هایی مثل "اشتباهات داوری هم جزئی از فوتبال است"
باید پرسید از کدام اشتباهات می گویید؟! از اینکه در هر بازی سوت ها بر علیه داماش است؟ یا از قضاوت های خنده دار برای شما و گریه دار برای ما؟!
وقتی رئیس دپارتمان داوری کشور بیاید و به دفاع از ناداوران(!) خود بپردازد به واقع باید چه انتظاری از بهبود این وضع داشت؟
عسگری در پاسخ به صحبت های کادرفنی و مدیریتی باشگاه به یکی دو مورد اشتباه داوری به سود داماش در طول فصل اشاره می کند، حال آنکه این داوران به گواه اکثریت کارشناسان امتیازات بسیاری را از داماش گرفته اند و بازیکنان زیادی را از این تیم بی جهت محروم کرده اند…چه خوب بود که اعضای داماش در پاسخ به ایشان اعلام می کردند ، حاضریم تمام امتیازاتی که داوری به داماش هدیه کرده است را تقدیم کنیم اما در عوض امتیازاتی که تیم را به چنین وضعیتی دچار کرده را پس بگیریم! آیا غیر از این بود که اگر عدالت حاکم می شد اکنون داماش حتی در بین پنج تیم نخست جدول ایستاده بود؟
در چنین شرایطی و با شمشیر از رو بستن اهالی فدراسیون، مدیریت ، کادرفنی و بازیکنان اصلا نباید به عدالت در قضاوت امیدوار نباشند!
*مشکلات مالی ، قول هایی که عملی نشد!
یکی دیگر از مشکلاتی که داماش با آن دست و پنجه نرم می کند مشکلات مالی است که باعث شده تمرکز لازم از بازیکنان گرفته شود…
البته مطمئنا این قضیه نمی تواند دلیل اصلی باشد نتایج اخیر باشد چرا که بازیکنان داماش در فصل گذشته نشان دادند می توانند با تعصب خود و با تکیه بر حمایت هواداران و درایت مدیریت باشگاه قله های ترقی را بپیمایند اما تزریق پول در چنین شرایطی می تواند روحیه و انگیزه ی خوبی در بازیکنان داماش ایجاد کند و آن ها را نیز برای پیروزی در بازی های آینده مصمم تر کند.
*غرور نه، همدلی رمز موفقیت داماش است!
داماش بعد از شش هفته توانست پیروز شود و از آن مهمتر برای اولین بار در خارج از خانه رنگ برد را ببیند … پیروزی بر پیکان کار سختی نبود و از زمانی که تیم پای به میدان نهاد معلوم بود تیم و کادرفنی فعل بردن را به خوبی صرف کرده بودند.
در این بازی نه تغییر تاکتیک داشتیم و نه مهاجم خارجی که موقعیت هایمان را تبدیل به گل کند! از همه مهمتر به مانند هفته های پیشین اشتباهات داوری هم مشهود بود ، اما توانستیم یکی از راحت ترین بردهای فصل را به دست آوریم ؛
رمز این پیروزی یک چیز بود؛ در این مسابقه بازیکنان و کادرفنی یکدل بودند…
چیزی که شاید در هفته های گذشته کمتر اثری از آن میدیدیم و البته مسئله ای که در فصل قبل و در اوایل حضور مهدی تارتار هم وجود نداشت تا نتایج نامناسبی برای داماش رقم بخورد …
حمید درخشان طی مدت حضور خود نشان داد که با کمی اصلاحات در تفکرات خود به لحاظ فنی در سطح فنی خوبی برخوردار است که می توان با توجه بازیهای خوبی که داماش از خود به نمایش می گذارد نیز این ادعا را به اثبات رساند اما شاید یکی از چیزهایی که داماش را در هفته های گذشته اذیت کرد، اشتباهات سرمربی داماش در ارتباط درست با بازیکنان بود…
اشتباهاتی که بین برخی از خود بازیکنان نیز رخنه کرد و آن یک دلی تیمی ر از داماش سلب کرده بود…
اما پیش از دیدار با پیکان ، درخشان با توصیه اطرافیان خود به این مشکل پی برد و با صحبت کردن و جلسه با بازیکنان سو تفاهم ها را بر طرف کرد و در چیدن ترکیب تیم هم دست اصلاحاتی را انجام داد تا هم خودش ابقا شود و هم برد مقابل پیکان ، مسکنی کوتاه مدت باشد تا فرصتی فراهم شود که در بازی های آتی جبران مافات کند…
-چند سطری از یک هوادار برای حمید درخشان…
آقای درخشان اولویت اول برای ما تیم داماش و موفقیت آن است و مطمئنا هیچکدام از هواداران واقعی داماش با هیچ شخصی پدرکشتگی ندارند…
در این مدت از داماش کم حمایت نکردیم و همیشه با صدای گرفته به خانه برگشتیم. نمی خواهیم این حمایت ها را چون منتی بر سر شما بگذاریم بلکه برای دل خودمان و به عشق موفقیت تیم مان هست که تا پای جان ایستاده ایم…
اگر در بوشهر بعد از سقوط شاهین پیرزنی گریه می کند ، اینجا پس از باخت در الگیلانو بچه 10 ساله گریه می کند…
بچه ای که با هزار خواهش و تمنا خانواده اش را راضی می کند تا برای حمایت از تیمش به قلب دشمن برود و پدر مادری که ساعت های نگران کننده ای را در پیش رو دارند…
آقای درخشان شما با اصرار خود کمر آن تیم و غرور هوادارانش را شکستید و حتی حاضر نشدید یک بار به کنار زمین بیایید و بازیکنان را هدایت نمائید!
اینها را نمی گوییم که شما را زیر سوال ببریم یا که بخواهیم تیم را به حاشیه ببریم؛ صد البته نه، بلکه این ها را گفتیم تا بدانید چه مسئولیت سنگینی را دارید بو بدانید این شما هستید که باید جوابگوی آن اشک های ریخته شده ی هواداران داماش باشید…
مطمئنا با حرف زدن آن قلب های غمگین آرام نمی شود ، بلکه با نتایج خوب می توانید مسکنی بر آن دردها شوید ؛ مسکنی که باید یکدلی و اتحاد را به اسکلت تیم برگرداند و اگر تا قبل از بازی با پیکان به این خواسته ها گوش نکردید و نتیجه اش را دیدیم ، سعی کنید تا زمانی که در شهرباران هستید به این مهم توجه کنید ، چون رمز موفقیت داماش در هفته های آتی در این ضرب المثل خلاصه می شود:
"همه برای یکی ، یکی برای همه"
ضرب المثلی که در بازی با پیکان ، قسمت اولش صدق کرد و بازیکنان بعد از به ثمر رساندن هر گل به سمت شما آمدند و شادی آن گل را با شما تقسیم کردند و در پایان بازی هم وقتی معدود هواداران داماش آن ها را فراخواندند با آوردن شما به طرفداران اثبات کردند ؛ همه برای موفقیت در بازی و جلوگیری از قربانی شدن او قدم برداشتند…
پس بهتر است شما هم در هفته های آینده قسمت دوم ضرب مثل را اثبات کنید ، چون این دلیل، رمز موفقیت ارتش فوتبالی رشتی ها است…
ثبت ديدگاه