در حالی که تنها ۲۴ روز تا آغاز رقابت های لیگ یک باقی مانده، تنها سهمیه فوتبال رشت در این رقابت ها، کماکان در بحران مالکیتی غوطه ور است؛ در روزهایی که برخی از تیم ها خود را تا بن دندان مسلح می کنند تا در کارزار جنگ صعود و ماندن در لیگ یک کم نیاورند، لاجوردی های شهر باران نه تنها تمرینات خود را آغاز نکرده اند، بلکه هنوز کادرفنی و بازیکنان فصل آینده خود را هم نمی شناسند. شرایطی که همچون کلاف سردرگمی شده است و روز به روز بر پیچیدگی آن افزوده می شود.

عملکرد تیم مدیریتی باشگاه داماش در سالیان اخیر روند سینوسی داشته که به طبع در محبوبیت مدیران این باشگاه گیلانی تاثیرگذار بوده است. گاهی بر فراز با احیای داماش نابود شده پسا عابدینی و حمایت از هوادار درحماسه فینال حذفی و گاهی بر مسیر فرود و پرانتقاد با کم توجهی و دوری از مدیریت تیم در فصلی که گذشت.
مدیریت بر داماش درست از آنجایی بیشتر بر ریل روند نزولی حرکت کرد که مدیران تیم با کسب سهمیه لیگ یکی برای فوتبال رشت، ماموریت خود را پایان یافته دیدند.
پس از آن بود که هر هفته و هر ماه خبر از واگذاری داماش به خریدار جدیدی داده می شد. خریدارانی که البته هر بار به یکباره ناپدید می شدند! روزی برای مدیریت تیم به اداره کل ورزش و جوانان نامه زده می شد و روزی دیگر تیم در یک نامه به استانداری هبه می شد… در کوران سهمگین مسابقات تمامی این اتفاقات در حالی رخ می داد که شاید اکثریت جامعه هواداری داماش، خواهان حتی همان حضور کج دار مریز حاجی پور در داماش بودند.
اینکه در جریان مذاکرات با خریداران متعدد باشگاه چه شروط و بندهایی مطرح می شد، اطلاع موثقی در دست نیست که در نهایت و در فاصله کمی تا ضرب العجل فدراسیون بابت پرداخت بدهی به اروند تیم داماش طی قراردادی به سامان سهرابی واگذار شد!

 

خلف وعده دکتر نوبخت در یک سال اخیر برای تامین اعتبار جهت خرید امتیاز لیگ یکی کارون اروند، که چندی قبل از آن مطلع شدیم و در این رسانه خبر از آن دادیم و از سویی دیگر ناتوانی متقاضی خرید جدید داماش در پرداخت این بدهی موجب شد تا فوتبال رشت در آستانه سلب امتیاز لیگ یکی خود قرار بگیرد؛ در نهایت با پیگیری اسماعیل حاجی پور و در نتیجه مطالبه گری هواداران داماشی رایزنی هایی هم توسط استاندار گیلان، فرماندار رشت، مدیرکل ورزش و جوانان گیلان و بالاخص نمایندگان سابق ادوار گذشته رشت و لنگرود با معاونت رشتی ریاست جمهوری صورت گرفت تا ایشان بعد از یک سال وعده خود را عملی کند و حواله صادر شده بعد از طی کردن بروکراسی اداری به فدراسیون فوتبال برسد.
حال در پی این مساعدت صورت گرفته، تخمین زده می شود که بدهی های باشگاه داماش به حدود دو تا سه میلیارد تومان نزول پیدا کرده باشد. شاید در همین راستا مدیرعامل داماش بر پایه عدم ایفای تعهد توسط سامان سهرابی در مصاحبه ای به نوعی خبر از سرگیری مذاکرات با متقاضیان خرید داماش داده است. هر چه که هست با نزدیک شدن به آغاز رقابت های لیگ یک، دیگر نمی توان به وعده سحرگاهی پرامید دلخوش کرد.

کلاف سردرگمی که باید هرچه زودتر توسط اسماعیل حاجی‌پور و محمدمهدی الطافی باز شود، چرا که قطعا عواقب مثبت و منفی واگذاری باشگاه نیز به پای کارنامه مدیریتی آن ها نوشته خواهد شد. مدیران فعلی داماش بر خلاف امیر عابدینی مدیریت اسبق داماش در رشت ساکن هستند و مطمئنا می دانند که در آینده نیز باید پاسخگوی وضعیت لاجوردی‌پوشان باشند.