وارش اسپرت – تارنمای هواداران داماش گیلان: بهنام لایقی فر، متولد 1369/9/4 در شهر رشت. می گوید خیلی اتفاقی از تکواندو به فوتبال آمد و دروازه بانی را از مدرسه دروازه بانی پگاه زیر نظر حمید سجادی آغاز کرد. پس از حدود یک سال و نیم تیم نوجوانان پگاه به مربیگری حسن پاکدل در حال تست گیری بود که او هم در آن شرکت کرد و توانست در آن تست قبول شود و از آن پس برای نوجوانان پگاه گلری کرد. یک سال بعد وقتی که در تیم جوانان به مربیگری ویشگاهی بود (سال 1386)، توسط مجید جهانپور به همراه اشکان توانا جهانپور به تیم بزرگسالان پیوست… همان سالی که در ادامه فصل نادر دست نشان سرمربی پگاه شد…
وارش اسپرت-تارنمای هواداران داماش گیلان به بهانه اولین بازی لیگ برتری بهنام لایقی فر با او گفتگو کرد که این مصاحبه را در ادامه می خوانید…
varesh-sport.com: بعد از چند سال پشت خط ماندن، بالاخره به عنوان دروازه بان اصلی در چارچوب دروازه ایستادی…
سال اول که به عنوان یک دروازه بان جوان با تیم تمرین می کردم، اما از سال دوم به همراه علی آقا (نظرمحمدی) و آقای کریمی با تیم بودم و با اینکه آقای کریمی در تیم بودند من یک نیم فصل را با وجود سن کم ام دروازه بان دوم تیم بودم. در این سال ها همیشه به دنبال یک فرصت بودم که بتوانم به عنوان دروازه بان اصلی در چارچوب بایستیم اما خوب پست دروازه، پست بسیار حساسی است ومعمولا مربی ها ریسک نمی کنند که از یک دروازه بان جوان استفاده کنند و من هم چون شرایط قدی ام متفاوت است این که در چارچوب بایستم برایم دیرتر اتفاق افتاد.
متن کامل مصاحبه در ادامه مطلب
varesh-sport.com: پس فکر می کنی یکی از دلایلی که در این مدت در چارچوب نایستادی همین مسئله قد بوده است؟
بله هم مسئله قد بوده و هم اینکه به هر حال مربیان دوست دارند درون دروازه کسی بایستد که تجربه داشته باشد. کمتر مربی پیش می آید که این ریسک را بپذیرد و آقای نظرمحمدی هم از معدود مربیانی است که این ریسک را انجام داد و خداراشکر که من هم توانستم جواب اعتماد ایشان را بدهم.
varesh-sport.com: اولین بازی رسمی برایت چطور بود؟
به هر حال اولین بازی استرس های خاص خودش را دارد، اما با کمک بزرگترهای تیم و آقای نظرمحمدی رفته رفته بر این استرس غلبه کردم و بعد از آنکه آن تک به تک را گرفتم هم دیگر استرسی نداشتم.
varesh-sport.com: فکر می کنی اولین بازی ات را در داخل خانه انجام میدادی بهتر بود یا اینکه به نظرت در عضدی به دلیل حضور تماشاگران خودی استرس بیشتری داشتی؟
فکر نمی کنم تفاوت خاصی می داشت. به نظر من اگر کسی بخواهد شایستگی هایش را نشان دهد، چه درخانه و چه در خارج از خانه باید بتواند آن را اثبات کند. در رشت هم چون من خودم رشتی هستم، مطمئنا انرژی بیشتری را برای کار دارم.
varesh-sport.com: البته در این چند سال در دو سه بازی دیگر هم حضور داشتی…
بله، یک بازی لیگ یک برابر فجرسپاسی بود که فکر می کنم فقط حدود یک ربع در بازی بودم و اخراج شدم. یک بازی هم در جام حذفی بود که برابر استقلال بازی کردیم… البته آن تیم تقریبا تیم نوجوانانمان بود!
varesh-sport.com: که یک پنالتی را هم در آنجا گرفتی.
بله. پنالتی آرش برهانی بود.
varesh-sport.com: در این بازی هم یک پنالتی را دفع کردی اما در برگشت توپ گل شد. فکر می کنم اگر آن پنالتی را می گرفتی یک شروع خیلی فوق العاده داشتی…
پنالتی گیری ام را از حسن آقا رودباریان یادگرفتم؛ همیشه به من می گفت اگر می خواهی به یک سمت جهش کنی، حتما تا آخرش برو… من خیز برای جهش را برداشتم و خواستم با کف دست بزنم ولی متاسفانه به سمت بیرون دستم خورد و آمد جلوی بازیکن و او هم زد.
varesh-sport.com: خیلی ها معتقد بودند در این سال ها اگر به باشگاه دیگری می رفتی بهتر می توانستی خودت را نشان بدهی. خودت چه فکر می کنی؟
بله. حاج آقا هم به من می گفت که بهتر است چند مدتی را به باشگاه دیگری بروی اما من دوست داشتم همینجا بمانم و شایستگی هایم را نشان دهم. البته شرایط تحصیلی ام هم مضاف بر علت شد و گفتم که یک سال دیگر هم می مانم و سال بعد که لیسانسم را گرفتم برای خدمت سربازی می روم.
varesh-sport.com: یعنی سال بعد سربازی؟!
بله، البته می توانم ادامه تحصیل بدهم اما خوب سنّم بالا می رود و مشکلات خاص خودش را دارد.
varesh-sport.com: در این مدت کنار دروازه بانان زیادی بودی. فکر می کنی از کدام تاثیرگیری بیشتری داشتی؟
دروازه بانان خوب زیادی به رشت آمدند که از هر کدام چیزهایی را یاد گرفتم. از حسن آقا (رودباریان)، آقای محمدی و… اما به خاطر شرایط قدی ام، سخت تمرین کردن را از آقای نظرمحمدی یادگرفتم. یادم است ایشان وقتی خودشان گلر بود به غیر از تمریناتی که در کنار تیم انجام میدادند یک نوبت نیز انفرادی تمرین می کرد. علی آقا همیشه می گفت کسی که خوب تمرین کند شانس حتما به طرفش می آید. ایشان سر ِ بازی هم تمام نود دقیقه به من تذکرات لازم را می داد.
varesh-sport.com: الگوی دروازه بانی ات کیست و به لحاظ دروازه بانی خودت را شبیه به چه کسی می دانی؟
من کاسیاس را دوست دارم، اما فکر می کنم به لحاظ شکل دروازه بانی شبیه خورخه کامپوس باشم، او هم مثل من قدش کوتاه بود (با خنده).
varesh-sport.com: آینده خودت را چطور می بینی؟
امیدوارم بتوانم به نحوی تمرین و بازی کنم که اعتماد مربیان را در پی داشته باشد و باز هم در چارچوب دروازه باشم.دوست دارم در آینده و پس از خدمت سربازی دوباره بتوانم به تیم شهرم برگردم.
varesh-sport.com: این را هم باید در نظر داشته باشی که تو نماینده دروازه بان های بومی این شهر هستی و موفقیت تو می تواند راه را دوباره برای سایر دروازه بان های بومی باز کند…
تا شکست نباشد، پیروزی هم نیست…کسی که بخواهد پیشرفت کند، باید آنقدر تلاش و کوشش داشته باشد که اگر یک بار هم بد کار کرد، توانایی آن را داشته باشد که دوباره به شرایط خوب برگردد و از طرفی به قول شما این دری که برای من بازشد، دری است که برای دروازه بانان پایه این تیم باز شده است و باید همیشه این مسئله را در نظر داشته باشم تا بعد از من هم دروازه بانانی که الان در پایه ها هستند در صورت شایستگی بتوانند برای تیم شهرشان بازی کنند.
varesh-sport.com: آینده داماش در این فصل را چگونه می بینی؟
در سه بازی اخیر که مساوی کردیم می توانستیم پیروز هم باشیم و بچه ها هم تمام عزمشان را جزم کرده اند که در سه بازی آینده حداکثر امتیازات را بگیریم. به نظر من با این پتانسیلی که در تیم می بینیم ، داماش صد در صد می ماند و انشالله در سال های آینده با مساعد شدن شرایط تیم با قدرت بیشتری در مسابقات شرکت می کنیم.
varesh-sport.com: و حرف پایانی؟
تشکر می کنم از شما، تشکر می کنم از تمام مربیانی که از پایه ها به من کمک کرده اند و در پایان ممنونم از همه هوادارانی که حمایتم کردند و امیدوارم که با ادامه این حمایت ها بتوانیم در بازی های آینده نتایجی در خور نام رشت و تیم داماش بدست بیاوریم تا دل آنها را شاد کنیم.
مصاحبه: مهرداد – مازیار
منبع: www.varesh-sport.com
وارش اسپرت-تارنمای هواداران داماش گیلان
ثبت ديدگاه