"ﺧﺮﯾﺪ داﻣﺎش ﻋﻘﻼﻧﯽ ﻧﯿﺴﺖ و ﺑﻨﺪه ﺑﻪ ﻫﯿﭻ ﻋﻨﻮان ﻣﻮاﻓق ﺧﺮﯾﺪ اﯾﻦ ﺗﯿﻢ ﯾﺎ ﻫﺮ ﺗﯿﻢ دﯾﮕﺮی ﻧﯿﺴﺘﻢ و اﻟﻮﯾﺖ ﺷﻬﺮداری را
در ﭼﯿﺰﻫﺎی دﯾﮕﺮی ﻏﯿﺮ ﺗﯿﻢ داری ﻣﯽ داﻧﻢ"
اینها بخشی از صحبت های متوالی شهردار رشت، در یک ماه اخیر و در پاسخ به طرح خرید امتیاز داماش گیلان توسط شهرداری رشت بوده است.
دکتر ثابت قدم در شرایطی از الویت بندی شهرداری سخن گفت که گویی به عنوان یک شهروند رشتی از دل مشغولی جوانان این شهر اطلاعی ندارد. اینکه امروز بلاتکلیفی چهارساله داماش به همراه وضعیت اشتغال و رودخانه های رشت و… جملگی به عنوان مهمترین معضلات اجتماعی شهرباران تبدیل شده اند…
در حالی که دوازده شهرداری کشور به صورت مستقیم در سطح حرفه ای و نیمه حرفه ای در حال تیمداری هستند، باید بپرسیم، چگونه نگرانی جوانان رشتی بابت وضعیت داماش گیلان می تواند در اولویت های شهرداری رشت قرار نداشته باشد؟! چه بسا شهرداری رشت به عنوان یک فوتبالشهر حتی باید جلوتر از اردبیل ، بندرعباس ، تبریز ، بوشهر و … در حمایت از تیم فوتبال شهرش حرکت می کرد.
جوابیه شهرداری رشت در سال 91 و پس از دیدار داماش گیلان برابر فولاد خوزستان را از یاد نبرده ایم که شهرداری رشت پس از انتقاد مدیرعامل داماش بابت پاداش پنج میلیونی دکتر ثابت قدم به جهت برد داماش عنوان داشت ”چرا ما باید پول بدهیم و دیگران مدیریت کنند!”
اکنون که ریش و قیچی دست شهرداری است و به نظر می رسد اکثریت اعضای شورای شهر هم موافق بازگشت داماش به آغوش صاحب اصلی اش یعنی همان شهرداری هستند، پس واقعا این اظهارات و تعلل در ارسال لایحه دوفوریتی به شورا از کجا نشات می گیرد؟
شهردار فرهیخته کلانشهر رشت حتما از صدها میلیونی که طی سالیان اخیر برای تیم های ورزشی زیر مجموعه شهرداری رشت انجام شده است خبر دارند، اما باید پرسید به واقع این هزینه ها چه بازخوردی را در اجتماع داشته است و تا چه حدی از آسیب های اجتماعی جلوگیری کرده است که امروز بخواهیم بگوییم داماش در اولویت قرار نمی گیرد؟!
اگر از برخی اعضای همیشه مخالف شورای شهر که در حرف خود را ورزشی قلمداد می کنند اما در عمل اقدامات خلاف آن انجام می دهند بگذریم، از دیگر اعضای محترم شورای اسلامی کلانشهر رشت انتظار بیشتری برای پیگیری درخواست خود برای تهیه لایحه دوفوریتی خرید امتیاز داماش گیلان می رود تا هرچه سریعتر تیم محبوب شهر رشت و گیلانیان از این بلاتکلیفی مالکیتی بیرون بیاید.
ما همچنان و همچنان امیدواریم که شورای شهر و شهرداری رشت فارغ از جناح بندی های سیاسی قدمی را برای خاتمه به کابوس چهارساله جوانان گیلانی بدهند و به صورت موقت و تا واگذاری به اسپانسری جدید داماش را از منجلابی که در آن فرو رفته نجات دهد تا به مانند دوره اول شورای شهر رشت خاطره ای خوش از خود به جای بگذارند!
ثبت ديدگاه