لیگ بیست تیمی آزادگان شروع شده و داماش علیرغم تمام مشکلات ، خودش را به خوبی جمع و جورکرده و قدم به عرصه پیکارها گذاشته است .

واقعیتهای بسیاری درمورد این باشگاه قابل نگارش است…
اول این که ازبین تیمهای لیگ یک تنها "داماش و ایران جوان" تا آخرین روزها بلاتکلیف بودند ، پس حضور این تیم در بازیها خودش معجزه ای فراموش نشدنی است.

درثانی: باید به خاطر بسپاریم که اگر یک سری کم کاری ها و بدشانسی ها درکش وقوس لیگ 92- 93 اتفاق نمی افتاد ، داماش هم چنان لیگ برتری بود و گیلان هم اکنون دوتیم درجام خلیج فارس داشت.

درفوتبال ، جایگاه ها تعریف شده است و هیچ لیگی نمی تواند جای لیگ دیگر را بگیرد.
از لحاظ" شخصیت فوتبالی" و ارزش گذاری سیستماتیک ،کشور ما دو لیگ فوتبال با اعتبار با درجات A و B دارد که توجه و تمرکز رسانه ها به همین دو لیگ دوخته شده و حتی دایره دیداری برنامه نود "به عنوان برنامه مرجع رسانه ملی" به همین دولیگ معطوف شده است… اول لیگ برتر با بارم بندی A و دوم لیگ آزادگان بابارم بندی B …

بنابراین باتوجه به این ارزش گذاری باید این حقیقت رابپذیریم که داماش باوجود تمام فراز ونشیب های دوسال اخیر هم چنان در یک قدمی لیگ برتر و یکی از دو تیم مطرح فوتبال گیلان درکشور است ؛ به عبارتی تیم های دستجات پایین تر تمام هم و غم شان این است که پس از پشت سرگذاشتن ماراتن لیگ های پایین به جایگاه فعلی داماش برسند واین خود اهمیت جایگاه حال حاضرداماش را مشخص می کند.

باید بپذیریم که باقی ماندن این تیم درلیگ یک براحتی بدست نیامده ؛ اشکهایی از دیدگان جاری شده و خون دلهای فراوانی خورده شده تا تیم اول مرکز استان حفظ شود و باشگاه هم چنان در همسایگی لیگ برتر چشم انتظا رروزهای روشن آینده باقی بماند!

*تیمی که به لطف غیرت و تعصب هوادارانش زنده ماند

من درتمام عمرم از "اصالت وریشه "درورزش دفاع کرده وبه تخصص وتعهد افراد احترام گذاشته ام .
گاهی جانبداری از "حقیقت" صابون تهدیدها را به تنم مالیده ولی از حرکتهای زیرزمینی و ایذایی "افراد زی نفع" نترسیده ام. درمتن و حاشیه دنیای پرهیاهوی توپ گرد حرف امثال من بر پایه واقعیتهای تعریف شده فوتبال است .
این حقایق گاه با منافع صنفی وعلایق رنگی یک عده جوردرمی آید ودلنشین جلوه می کند و گاه برخلاف منافع مالی و رنگی و صنفی یک عده است پس آن افراد فریاد وامصیبتا سرمی دهند!
افرادی که به واسطه درج و بیان حقایق منافعشان درخطر قرار می گیرد و نانشان آجرمی شود باید من و امثال مراببخشند چون:
حقیقت حقیقت است ، تلخ باشد یا شیرین باید آن را پذیرفت!

اینبار از حقیقتی بدیع می نویسم… حقیقتی که به طرفداران یک تیم پرطرفداررشتی مرتبط می شود… تیمی به نام داماش با پیراهن آبی و هوادارانی دوآتشه و قابل احترام!

برای تیمی می نویسم که به لطف غیرت و تعصب هوادارانش زنده ماند…
درروزهایی که خیلی ها داماش را تنها گذاشتند تماشاچیان داماش از خواب و خوراک خود زدند تا تیمشان و به عبارتی "عشق شان" زنده بماند.

*جهانپور ناخدای باتجربه وسوپاپ اطمینان داماش!

مجیدجهانپور را سالهاست که می شناسم. او به واسطه شخصیت والا و سواد دانشگاهی به "پدرفوتبال شهرباران"تبدیل شده است.
او از "کف فوتبال" شروع کرده و موی سپیدش را رایگان به دست نیاورده است… جهانپور تحصیلکرده تربیت بدنی از کالج های معتبر آمریکا و مسلط به زبان انگلیسی است. وی بانی افتخارات استقلال رشت و یاورهمیشگی داماش و پگاه درروزهای تنهایی و سقوط بوده است . اومربی منتخب گیلان در لیگ قدس و مربی تیمهای ملی فوتبال و فوتسال ایران بوده است.

درروزگاری که بعضی ها به دست خود حرمت موی سپیدشان را درگود فوتبال و حتی نزد شاگردانشان از دست می دهند ، مجید جهانپور به واسطه عملکرد مثبت و سواد بالایش روز به روز به اعتبارش افزوده می شود و لقب استاد برازنده اوست!

استاد مجیدج هانپور دقیقا درروزهایی زمام سرمربی گری داماش درلیگ بیست تیمی آزادگان را پذیرفت که این تیم از لحاظ فنی کاملا عقب بود و حرفی برای گفتن نداشت .
واقعیت این است که قبول پست سرمربی گری تیمی که حتی فصل بدنسازی درستی نداشته ، ممکن بود به اعتبار گذشته مجیدخان ضربه بزند اما "پدرفوتبال رشت" به مانند یک ناخدای باتجربه از عواقب کار نترسید و به خاطر جوانان شهرش، مردانه پای در رکاب داماش گذاشت!!

من به عنوان صاحب این قلم شخصا عاشق آدمهایی از جنس جهانپور هستم… آدمهایی که جگر شیر دارند و رفیق روزهای تنهایی اند و همه فکر و ذکرشان پول نیست!
جهانپور پدرمعنوی داماش 94 درروزهای تنهایی و بلاتکلیفی شده و این به اعتبارش افزوده است. این حرکت جهانپور خیلی ارزش دارد و برای همیشه درکارنامه او می درخشد.

جهانپور در آغاز لیگ یک به تیم پرامکانات پیکان سه بر صفر باخت ولی هراسی به دل راه نداد و با عزمی جزم درگام دوم ، با یک تعویض طلایی پاس را شکست داد تا محک تجربه به میان آید و فوتبال گیلا نه به وجود استاد جهانپور افتخار کند.

به اعتقاد من که بیست و پنج سال از عمر و جوانی ام را به پای تیمهای پرطرفدار استانم ریخته ام ، باخت یا برد مجیدخان جهانپور باداماش درلیگ 94-95 مهم نیست ، آنچه اهمیت دارد این است که تیم اول فوتبال رشت دردریای پرتلاطم لیگ آزادگان ناخدای حاذق و باتجربه دارد و تماشاچیان پرشور داماش می توانند با اتکا به کارنامه قطور و تجربه وافر این استاد به افق روشن لیگ برتر در یک پروسه دو یا سه ساله چشم بدوزند.
به قول شاعر:
"چون تورا نوح است کشتی بان
زطوفان غم مخور"

به قلم:کامران جعفری
گزارشگر وتهیه کننده فوتبال رادیو ورزش
وگزارشگر بازیهای لیگ برتر ولیگ آزادگان